آشنایی با سوخت زیستی (biofuel)

بحران انرژی، آلودگی‌ها و آثار زیست‌محیطی ناشی از استفاده سوخت‌های فسیلی، باعث شده است تا بشر به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر روی آورد. یکی از انواع انرژی‌های تجدیدپذیر سوخت زیستی (biofuel) می‌باشد که به سه صورت جامد، مایع و گاز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. محتوای انرژی سوخت زیستی از منابع زیستی و مواد آلی که بدن موجودات زنده را می‌‌سازند به وجود آمده است. در واقع سوخت زیستى نوعى از سوخت است که از منابع زیست‌توده (بیومس‌) به وجود مى‌آید. این بدان معناست که ماهیت سوخت زیستى به گیاهان برمی‌گردد و همین امر موجب تجدیدپذیر بودن آن می‌شود. تبدیل حرارتی، تبدیل شیمیایی و تبدیل بیوشیمیایی. فرآیند تبدیل زیست توده منجر به تولید سوخت در سه حالت جامد‌، مایع و گازی می‌شود. دو ویژگی مهم سوخت های زیستی این است که اولا آلودگی سوخت های فسیلی را ندارند و ثانیا تجدید پذیرند. در‌حال‌حاضر سوخت زیستی از گیاهان و همچنین میکروب تولید می‌شود. روغن، کربوهیدرات یا چربی تولید شده توسط میکروب‌ها یا گیاهان برای تولید سوخت‌های زیستی تصفیه می‌شود. این انرژی، سبز و تجدید‌پذیر است که به حفظ سوخت فسیلی کمک می‌کند. سوخت‌های زیستی از طیف گسترده‌ای از منابع به دست می‌آید و می‌توان آن را تقریبا به چهار دسته یا نسل تقسیم‌بندی کرد: نسل اول سوخت‌های زیستی از قند‌ها، نشاسته، روغن، و چربی‌های حیوانی هستند که با استفاده از فرآیند‌ها یا فناوری‌هایی که در حال حاضر شناخته شده، ساخته شده‌اند. این سوخت‌ها شامل بیو دیزل، بیو الکل، اتانول و بیو گاز‌ها، مانند متان گرفته شده از تجزیه زباله‌های دفن شده است. نسل دوم سوخت‌های زیستی از محصولات غیر‌غذایی یا ضایعات کشاورزی، به ویژه زیست توده لیگنو- سلولزی مانند بید یا تراشه‌های چوب ساخته شده است. نسل سوم سوخت‌های زیستی از جلبک یا دیگر منابع زیست توده ساخته شده است. نسل چهارم سوخت‌های زیستی از گیاهان مهندسی شده یا زیست توده که ممکن است عملکرد انرژی بیشتر یا موانع کمتر به شکست سلولزی دارند یا قادر به رشد در زمین‌های غیر کشاورزی یا آب هستند، ساخته شده است. منبع اولیه سوخت های زیستی از نسل اول آنها، دانه های روغنی گیاهان، ضایعات چوب، تفاله های محصولات کشاورزی مثل نیشکر و غلات می باشد. دانشمندان با استفاده از دانه های روغنی گیاهان مثل آفتاب گردان، زیتون و سویا، گازوئیل زیستی و نفت خام گیاهی می سازند. ابتدا از دانه های روغنی، نفت خام گیاهی تولید می شود که پس از تصفیه طی واکنش هایی شیمیایی و به کمک الکل به گازوئیل زیستی و گلیسرین تبدیل می شود. گازوئیل زیستی ماده ای است که می توان از آن به عنوان سوخت وسایل نقلیه استفاده کرد. از سوختن گازوئیل زیستی دی اکسید کربن حاصل می شود که مجددا در فتوسنتز گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد و با فتوسنتز گیاهان نیز دوباره دانه های روغنی که ماده اولیه محسوب می شوند تولید می شود.